Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας των αρθρώσεων;

Τα προβλήματα στις αρθρώσεις συχνά ενοχλούν άνδρες και γυναίκες άνω των 40 ετών. Μπορεί να υποδηλώνουν την ανάπτυξη ασθενειών όπως η αρθρίτιδα και η αρθροπάθεια. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των παθολογιών και τι είδους θεραπεία απαιτούν - αυτές είναι οι ερωτήσεις που μπορεί να κάνει ένας ασθενής με παράπονα πόνου στις αρθρώσεις σε γενικό ιατρό ή ρευματολόγο κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού.

Τι είναι η αρθρίτιδα και η αρθρίτιδα

Για να καταλάβετε ποια είναι η διαφορά μεταξύ της χρόνιας αρθρίτιδας και της αρθρίτιδας, πρέπει πρώτα να μάθετε ποιες είναι αυτές οι ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος.

Η αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος που επηρεάζει μία ή περισσότερες αρθρώσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εκδηλώνεται στο πλαίσιο εκτεταμένων παθολογικών αλλαγών στο ανθρώπινο σώμα.

Τις περισσότερες φορές, η αρθρίτιδα προκαλείται από μολυσματικές και αυτοάνοσες διαταραχές που επηρεάζουν τη λειτουργία εσωτερικών οργάνων ή ολόκληρων συστημάτων. Πολύ λιγότερο συχνά, η αρθρίτιδα προκαλείται από τραυματισμό.

Οι γιατροί αναφέρονται σε μια ξεχωριστή ομάδα αρθρίτιδας αντιδραστικού τύπου. Είναι συνέπεια της ανάπτυξης επιπλοκών μετά την πορεία μιας μολυσματικής νόσου. Τα χλαμύδια, η γονόρροια, η γρίπη, η σύφιλη και οι εντερικές λοιμώξεις οδηγούν σε αυτό το αποτέλεσμα.

Οι φλεγμονώδεις διεργασίες στις αρθρώσεις, οι οποίες παρατηρούνται κατά την ενεργό ανάπτυξη της αρθρίτιδας, παραβιάζουν κυρίως την αρθρική μεμβράνη. Σε αυτή την περίπτωση, το άτομο αρχίζει την αρθρίτιδα. Η σύνθεση του αρθρικού υγρού αλλάζει επίσης. Ο αριθμός του αυξάνεται ραγδαία. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται ένα αξιοσημείωτο οίδημα στο σημείο της βλάβης. Λόγω φλεγμονής, ο ιστός χόνδρου που επενδύει τις επιφάνειες των οστών στην περιοχή της άρθρωσης επηρεάζεται σοβαρά. Πάνω του σχηματίζονται σταδιακά διαβρώσεις, που εκθέτουν αυτές τις δομές.

Η αρθροπάθεια ανήκει στην ομάδα των μη φλεγμονωδών νοσημάτων. Ταυτόχρονα, αναπτύσσεται με φόντο παθολογικές αλλαγές στις αρθρώσεις, ιδιαίτερα εκφυλισμό των χόνδρινων ιστών που καλύπτουν τα οστά. Μερικές φορές είναι η παρατεταμένη πορεία της φλεγμονώδους διαδικασίας που οδηγεί στην λέπτυνση αυτού του ιστού και στην ταχεία βλάβη του.

Η διαφορά μεταξύ οξείας ή χρόνιας αρθρίτιδας από την αρθροπάθεια είναι ότι η δεύτερη ασθένεια είναι πιο συχνή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η ανάπτυξή του σχετίζεται άμεσα με τη φθορά του χόνδρου και την ανάπτυξη της οστεοπόρωσης. Αυτή η ασθένεια δεν είναι ο καλύτερος τρόπος που αντικατοπτρίζεται στη λειτουργία του μυοσκελετικού συστήματος.

Υπάρχουν περιπτώσεις που διαγνώστηκε αρθροπάθεια σε νεαρούς ασθενείς. Η ασθένεια συνήθως βιώνεται από επαγγελματίες αθλητές και εργαζόμενους των οποίων οι δραστηριότητες συνδέονται με συνεχή επίδραση στις αρθρώσεις. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει επίσης άτομα που είναι υπέρβαρα.

Όλες οι ποικιλίες αρθρώσεων εμφανίζονται μόνο επειδή ο ιστός του χόνδρου γίνεται πολύ λεπτός σε ένα άτομο και εμφανίζεται μια δυστροφική αλλαγή σε αυτές τις δομές. Ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας παραβίασης, ο χόνδρος στερείται της ευκαιρίας να αντιμετωπίσει πλήρως τα κύρια καθήκοντά του.

Αιτίες αρθρίτιδας

Για να βρείτε την κύρια διαφορά μεταξύ της αρθρίτιδας της άρθρωσης και της αρθρίτιδας, πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά τις αιτίες που προκαλούν αυτές τις ασθένειες.

Οι ακόλουθοι αρνητικοί παράγοντες οδηγούν στην ανάπτυξη αρθρίτιδας:

• Κατάγματα ανοιχτού ή κλειστού τύπου.
• Λοίμωξη σε ανοιχτό κάταγμα.
• Μώλωπες και χτυπήματα στην άρθρωση.
• Συνεχής σωματική καταπόνηση στις αρθρώσεις.
• Επίδραση φυσικών και χημικών παραγόντων;
• αλλεργικές αντιδράσεις;
• δηλητηρίαση;
• Υπερθέρμανση και υποθερμία της άρθρωσης.

Στην παιδική ηλικία, η αρθρίτιδα μπορεί να προκληθεί από την ανάπτυξη beriberi σε ένα παιδί και από πολύ εξασθενημένη ανοσία. Μεταξύ των συχνών αιτιών περιλαμβάνονται επίσης οι μόνιμοι τραυματισμοί των αρθρώσεων. Οι δομές που αποτελούν μέρος των κάτω άκρων υποφέρουν περισσότερο από αυτόν τον παράγοντα.

Αιτίες αρθρώσεων

Η αρθροπάθεια διακρίνεται από έναν εκτενή κατάλογο αιτιών που μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξή της. Η ασθένεια προκαλείται από τους ακόλουθους αρνητικούς παράγοντες:

• Κληρονομικές παθολογίες που επηρεάζουν τους συνδετικούς ιστούς.
• Αυξημένο υπόβαθρο αλλεργικών αντιδράσεων.
• Ασθένειες αυτοάνοσης φύσης.
• Μεταβολική νόσος;
• Αλλαγές στα ορμονικά επίπεδα.
• Χρόνιες παθολογίες του ήπατος και των νεφρών.
• αυτοάνοσο νόσημα;
• Διαβήτης.

Η ανάπτυξη κακοήθων νεοπλασμάτων, για παράδειγμα, καρκινωμάτων ή σαρκωμάτων, οδηγεί στην καταστροφή του χόνδρου και του αρθρικού ιστού. Ένας άλλος λόγος για την εμφάνιση της νόσου μπορεί να ονομαστεί σοβαρή δηλητηρίαση του ανθρώπινου σώματος.

Έχοντας μελετήσει τα αίτια της νόσου, κάθε ασθενής θα είναι σε θέση να απαντήσει μόνος του στο ερώτημα πώς η αρθρίτιδα διαφέρει πραγματικά από την αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος.

Συμπτώματα ασθένειας

Ο ευκολότερος τρόπος για να αναγνωρίσετε μια ασθένεια που είναι μολυσματικής φύσης. Η αρθροπάθεια είναι πιο δύσκολο να εντοπιστεί, καθώς δεν μπορούν να παραδοθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτή είναι μια άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος. Ωστόσο, τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη ασθένεια μπορούν ακόμα να αναγνωριστούν. Για να γίνει αυτό, πρέπει να γνωρίζετε ακριβώς ποια συμπτώματα συνοδεύουν την πορεία τους στα αρχικά και προχωρημένα στάδια ανάπτυξής τους.

συμπτώματα αρθρίτιδας	Συμπτώματα αρθροπάθειας
Σοβαρό οίδημα στην πληγείσα περιοχή ή ελαφρύ πρήξιμο. Αύξηση της γενικής θερμοκρασίας του σώματος. Ερυθρότητα του δέρματος σε προβληματικές περιοχές. Αιχμηρός πόνος κατά την κίνηση της πάσχουσας άρθρωσης. Επιδείνωση της γενικής ευημερίας. Αίσθηση παλμών ακόμη και σε ηρεμία. Φλεγμονή της πάσχουσας άρθρωσης.	Κυματιστή εμφάνιση πόνου στην άρθρωση. Σύνδρομο ήπιου πόνου στο αρχικό στάδιο της νόσου. Δυσκαμψία στις κινήσεις, η οποία είναι ιδιαίτερα έντονη το πρωί. Αλλαγή στην κινητικότητα των αρθρώσεων. Πλήρης απώλεια κινητικότητας στην προχωρημένη πορεία της νόσου.

Με την αρθρίτιδα, ο πόνος στη θέση της άρθρωσης δεν εξαφανίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μόλυνση που προκάλεσε την ασθένεια μπορεί να μετακινηθεί σε άλλα μέρη του σώματος. Τότε τα εσωτερικά όργανα και οι υγιείς αρθρώσεις θα κινδυνεύουν.

Μερικά σημάδια ασθένειας των αρθρώσεων είναι κοινά. Αλλά τα περισσότερα από αυτά εξακολουθούν να είναι διαφορετικά. Επομένως, τα συμπτώματα που ενοχλούν τον ασθενή μπορούν να βοηθήσουν τον ιατρό να διαγνώσει σωστά τη νόσο ακόμη και πριν υποβληθεί σε διάγνωση.

Διαφορική διάγνωση αρθρίτιδας και αρθρίτιδας

Κανένας γιατρός δεν θα κάνει διάγνωση σε έναν ασθενή χωρίς να διαβάσει τα αποτελέσματα των εξετάσεών του. Χωρίς αυτό, δεν θα είναι σε θέση να γνωρίζει πώς να αντιμετωπίζει σωστά την τρέχουσα ασθένεια του ασθενούς και εάν η προτεινόμενη θεραπεία θα τον βοηθήσει.

Εάν υπάρχει υποψία αρθρίτιδας ή αρθρίτιδας, οι γιατροί παραπέμπουν τους ασθενείς να υποβληθούν στα ακόλουθα διαγνωστικά μέτρα:

1. Γενική ανάλυση ούρων;
2. Γενική ανάλυση αίματος;
3. Χημεία αίματος;
4. Ρευματοειδείς εξετάσεις;
5. εξέταση με ακτίνες Χ;
6. Η μελέτη του αρθρικού υγρού.

Εάν ο γιατρός εξακολουθεί να είναι αβέβαιος για την ορθότητα της προτεινόμενης διάγνωσής του, θα πρέπει να παραπέμψει τον ασθενή για μαγνητική τομογραφία.

Θεραπευτικές τακτικές

Κατανοώντας τη διαφορά μεταξύ αρθρίτιδας και αρθρίτιδας, ένας ειδικός μπορεί να επιλέξει την κατάλληλη θεραπεία για καθεμία από αυτές τις ασθένειες. Ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να συνταγογραφήσει φαρμακευτική θεραπεία στον ασθενή, καθώς χωρίς αυτήν είναι απίθανο να είναι σε θέση να επιτύχει ανακούφιση από μια περίπλοκη κατάσταση που προκαλείται από φλεγμονή του γόνατος ή άλλης άρθρωσης.

Θεραπεία της αρθροπάθειας

Η βάση της θεραπείας της αρθροπάθειας είναι η φαρμακευτική θεραπεία. Επιπλέον, συνιστάται στον ασθενή να αποφεύγει την αυξημένη πίεση στις αρθρώσεις, καθώς μπορεί να τις τραυματίσουν ακόμη περισσότερο. Εκτός από τα φάρμακα, για θεραπευτικούς σκοπούς, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικές γυμναστικές ασκήσεις, να τρώτε σωστά, να παρακολουθείτε το σωματικό σας βάρος και, εάν είναι δυνατόν, να περάσετε χρόνο σε χώρους σπα.

Η θεραπεία της αρθροπάθειας απαιτεί συμμόρφωση με το τυπικό θεραπευτικό σχήμα:

• Λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, τα οποία μειώνουν τη σοβαρότητα της φλεγμονής και του οιδήματος.
• Η χρήση ορμονικών κορτικοστεροειδών, τα οποία αντιμετωπίζουν τον οξύ πόνο σε ιδιαίτερα δύσκολες περιόδους της νόσου.
• Πρόσθετη λήψη γαστροπροστατευτών που προστατεύουν τη βλεννογόνο μεμβράνη των πεπτικών οργάνων από τις επιθετικές επιδράσεις των φαρμάκων.
• Η χρήση χονδροπροστατευτικών στη θεραπεία της αρθροπάθειας. Είναι απαραίτητα για την αποκατάσταση της ποιότητας του αρθρικού υγρού, η σύνθεση του οποίου αλλάζει υπό την επίδραση της φλεγμονής.
• Ενδοαρθρική έγχυση υαλουρονικού οξέος, το οποίο σχηματίζει μια μεμβράνη αρθρικών κυττάρων.
• Λήψη φαρμάκων για την ανακούφιση του αφόρητου πόνου στις αρθρώσεις.

Μετά την καταστολή των συμπτωμάτων μιας επιδεινωμένης πορείας αρθροπάθειας, οι ασθενείς μπορούν να ξεκινήσουν φυσιοθεραπεία. Η μαγνητική, η παλμική ηλεκτρομαγνητική, το κρουστικό κύμα και η θεραπεία με λέιζερ αντιμετωπίζουν μια τέτοια παραβίαση.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της αρθροπάθειας, οι ασθενείς δεν χρειάζεται να τηρούν αυστηρή δίαιτα. Δεν υπάρχει τίποτα κακό. Η απουσία της ανάγκης για ειδική διατροφή είναι ένας άλλος παράγοντας που καλείται όταν απαντάμε στο ερώτημα σε τι διαφέρει η αρθρίτιδα από την αρθροπάθεια. Δεν ξεκαθαρίζει όμως ποιο είναι το χειρότερο από αυτά. Οι γιατροί συνιστούν να εμπλουτίσετε τη διατροφή σας με πιάτα με ζελατίνη, τα οποία είναι κορεσμένα με κολλαγόνο, το οποίο είναι απαραίτητο για την οικοδόμηση του χόνδρου.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, η οστεοαρθρίτιδα απαιτεί χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση της κατεστραμμένης άρθρωσης.

θεραπεία αρθρίτιδας

Η αρθρίτιδα συνήθως αντιμετωπίζεται όπως κάθε συστηματική ασθένεια. Απαιτείται μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Αρχικά, απαιτείται η εξάλειψη των έντονων συμπτωμάτων της παθολογικής διαδικασίας στην άρθρωση. Αφού εντοπίσετε την αιτία της παραβίασης και προχωρήστε στην εξάλειψή της.

Με την αρθρίτιδα, είναι σύνηθες να τηρείτε το ακόλουθο θεραπευτικό σχήμα:

1. Λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που πρέπει να χορηγούνται ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά.
2. Η χρήση ορμονικών φαρμάκων με τη μορφή ενέσεων στη θεραπεία.
3. Λήψη μυοχαλαρωτικών ή αντισπασμωδικών για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών.
4. Η χρήση αντικαταθλιπτικών εάν ο ασθενής ανησυχεί για το στρες.
5. Λήψη γαστροπροστατευτών, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να προστατεύουν από τις αρνητικές επιπτώσεις των ισχυρών φαρμάκων του πεπτικού συστήματος.
6. Η χρήση χονδροπροστατευτών, που απαιτούνται για την αποκατάσταση των ιστών του χόνδρου.

Επιπλέον, οι ασθενείς με αρθρίτιδα πρέπει να ακολουθούν αυστηρή δίαιτα και να παρακολουθούν φυσιοθεραπεία. Οι γιατροί συνιστούν ανεπιφύλακτα τη θεραπεία με κρουστικά κύματα, λέιζερ, μαγνητική και ηλεκτρική θεραπεία.

Επιπλοκές

Η έλλειψη θεραπείας ή η ακατάλληλη διεξαγωγή της οδηγεί στην ανάπτυξη επιπλοκών που χαρακτηρίζουν το προχωρημένο στάδιο της αρθρίτιδας ή της αρθρίτιδας. Ο πίνακας δείχνει τις παθολογικές καταστάσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο αυτών των ασθενειών.

Επιπλοκές αρθρίτιδας	Επιπλοκές αρθρώσεων
Εγκεφαλικό; Ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος; Φλεγμονώδεις διεργασίες στα όργανα της όρασης. Φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων; Δερματολογικές παθήσεις; Χωλότητα; Παθήσεις των πνευμόνων.	Καταστροφή της προσβεβλημένης άρθρωσης. Κήλη δίσκου; Παραβίαση της βιολογικής μηχανικής της σπονδυλικής στήλης.

Η αρθροπάθεια οδηγεί σε λιγότερες επιπλοκές. Αλλά δεν είναι λιγότερο επικίνδυνα από εκείνες τις καταστάσεις που εμφανίζονται με την αρθρίτιδα.

Πρόβλεψη

Η πορεία της νόσου των αρθρώσεων στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης στους νέους έχει ευνοϊκή πρόγνωση, αφού οι περισσότεροι ασθενείς εξακολουθούν να καταφέρνουν να επιτύχουν σταθερή ύφεση. Αυτό ισχύει για περιπτώσεις όπου πρόσθετες ασθένειες δεν εμφανίζονται στο φόντο της αρθρίτιδας ή της αρθρίτιδας.

Η σωστά επιλεγμένη θεραπεία συμβάλλει στη διατήρηση της φυσιολογικής κατάστασης ενός ατόμου, ακόμα κι αν έχει ανίατες ασθένειες. Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη υποτροπής της νόσου, οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούν συνεχώς την υγεία τους και να ακολουθούν έναν σωστό τρόπο ζωής.

Άνδρες και γυναίκες μπορούν να αποφύγουν την επιδείνωση της συνολικής τους ευημερίας εάν ακούν περιοδικά το σώμα τους. Είναι πολύ σημαντικό να δίνετε προσοχή σε οποιαδήποτε πάθηση, η οποία με την πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται ασήμαντη. Αυτό συμβαίνει επειδή οι περισσότερες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της αρθρίτιδας με αρθρίτιδα, μπορεί να έχουν λανθάνουσα ή ήπια πορεία. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής δεν θα παρατηρήσει καν πώς η ασθένειά του γίνεται ξαφνικά χρόνια.

Ακόμη και αν δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια της νόσου, οι άνθρωποι θα πρέπει να επισκέπτονται περιοδικά το ιατρείο με προγραμματισμένο έλεγχο της υγείας τους για να μπορούν να εντοπίσουν έγκαιρα την παθολογία που αναπτύσσεται στις αρθρώσεις.